Σε έξι διαδοχικά άρθρα θα παρουσιάσουμε βασικές συμβουλές για παιδιά όλων των ηλικιών και ενήλικες, καθώς και διάφορες δραστηριότητες Ενσυνειδητότητας από τον αρθρογράφο των New York Times, David Gelles.
ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ
Η Ενσυνειδητότητα μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να προσαρμοστούν καθώς προχωρούν στο σχολείο και αλλάζουν τάξεις – και αρχίζουν να βλέπουν ένα πιο μεγάλο κόσμο.
ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
Καθώς τα παιδιά προχωρούν από το δημοτικό στο γυμνάσιο, η Ενσυνειδητότητα μπορεί να αποτελέσει ένα ισχυρό εργαλείο, το οποίο τους επιτρέπει να αντιμετωπίσουν τις αντιξοότητες πιο επιδέξια και ενισχύει την καλύτερη κατανόηση τόσο του εαυτού τους όσο και του κόσμου γύρω τους. «Τα πάντα μπορούν να ληφθούν και να αντιμετωπιστούν με αυτού του είδους την περιέργεια.» δήλωσε η Jessica Morey «Στην συνέχεια αυτή η περιέργεια μπορεί να μετατραπεί στον τρόπο που αντιμετωπίζουν τον εαυτό τους, δίνοντάς τους τον χώρο να καταλάβουν τι θέλουν να κάνουν με την ζωή τους και ποιοι είναι.».
Σε αυτήν την ηλικία, η πρακτική της Ενσυνειδητότητας μπορεί, ακόμη, να βοηθήσει τα παιδιά στο σχολείο. Μία πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι οι μαθητές της 5ης και της 6ης δημοτικού που παρακολούθησαν ένα τετράμηνο πρόγραμμα διαλογισμού παρουσίασαν βελτιώσεις στον γνωστικό έλεγχο, στην μνήμη εργασίας και στα αποτελέσματά των διαγωνισμάτων στα μαθηματικά. Άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι η Ενσυνειδητότητα μπορεί να βοηθήσει, ιδιαίτερα, παιδιά με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητα (ΔΕΠΥ) και, επιπλέον, να μειώσει την επιθετικότητα, το άγχος και το στρες των παιδιών. Και σε ολόκληρη την χώρα, πολλά εκπαιδευτικά ιδρύματα – από δημοτικά σχολεία μέχρι μεταπτυχιακά προγράμματα – εισάγουν την πρακτική της Ενσυνειδητότητας μέσα στην τάξη.
ΑΝΑΚΟΥΦΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΙΕΣΗ
Ακόμα και με την εξάσκηση της Ενσυνειδητότητας, ο ρόλος του γονέα μπορεί να αποτελέσει μία πρόκληση. Καθώς τα παιδιά βιώνουν τις καλές και τις κακές εμπειρίες οι οποίες αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ανάπτυξής τους, είναι πάρα πολύ εύκολο – ακόμα και φυσικό – για τον γονέα να φορτιστεί από το συναισθηματικό ¨τρενάκι¨ του παιδιού του. Παρόλα αυτά, με την πάροδο του χρόνου, η εξάσκηση της Ενσυνειδητότητας μπορεί να ανακουφίσει τους γονείς και τους φροντιστές από ένα κομμάτι τις πίεσης που αισθάνονται όταν ταυτίζονται με όλες τις εμπειρίες – θετικές ή αρνητικές – του παιδιού τους.
«Σε αυτό το σημείο είναι πολύ σημαντική η αίσθηση του να μην έχεις μία ισχυρή αντίληψη του εαυτού σου.» ανέφερε η Susan Kaiser Greenland «Δεν ανησυχούν μόνο για τα παιδιά, αλλά ανησυχούν, επίσης, ότι τα παιδιά αποτελούν μία αντανάκλαση των ίδιων. Συγχύζονται. Εάν το παιδί επαναστατήσει ή δεν φοιτήσει στο Harvard, τότε ο γονέας ανησυχεί ότι αυτό αποτελεί αντανάκλαση του ίδιου.».
Μία απλή άσκηση, γνωστή ως R.A.I.N., μπορεί να μας βοηθήσει να παραμείνουμε στην παρούσα στιγμή και να μην παρασυρθούμε από τις εμπειρίες των άλλων ή από τα δικά μας συναισθήματα.
Recognize – Αναγνώριση. Αναγνωρίστε τι συμβαίνει. Απλά σημειώστε το με ηρεμία και αποδοχή.
Accept – Αποδοχή. Επιτρέψτε στην ζωή να είναι όπως ακριβώς είναι, χωρίς να προσπαθήσετε να την αλλάξετε αμέσως και χωρίς να ευχηθείτε να ήταν κάπως αλλιώς.
Investigate – Διερεύνηση. Δείτε πως αισθάνεστε. Είτε αισθάνεστε αναστατωμένος ή χαρούμενος, είτε σας δημιουργεί ευχαρίστηση ή πόνο, απλώς σημειώστε το.
Non-Identification – Μη ταυτοποίηση. Συνειδητοποιήστε ότι οι αισθήσεις που αισθάνεστε αποτελούν μία φευγαλέα εμπειρία, μία που σύντομα θα περάσει.
Δεν αποτελούν το ποιος/ποια είστε.
Original Article: https://www.nytimes.com/guides/well/mindfulness-for-children