Νυχτερινός Τρόμος

ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΙ ΤΡΟΜΟΙ

 

Ο Νυχτερινός Τρόμος αποτελεί μια από τις συχνότερες διαταραχές ύπνου της βρεφικής και παιδικής ηλικίας. Αρκετά συχνά οι γονείς τους συγχέουν με εφιάλτες ή συμπεριφορικά ξεσπάσματα των παιδιών αυτής της ηλικιακής ομάδας.  Στον εφιάλτη, οι γονείς μπορούν να αφυπνίσουν το παιδί τους, να του μιλήσουν και να το παρηγορήσουν. Αντίθετα, στους νυχτερινούς τρόμους οι γονείς δε μπορούν να ξυπνήσουν το παιδί ή να το ηρεμήσουν. Τα παιδιά μπορεί να έχουν ανοιχτά τα μάτια και να κοιτούν γύρω τους ακόμα και να σηκώνονται όρθια, αλλά δεν αναγνωρίζουν τους γονείς τους. Συνήθως, σε αντίθεση με τους εφιάλτες δε θυμούνται το επεισόδιο το επόμενο πρωί.

 

Κατά τους νυχτερινούς τρόμους, το μεγαλύτερο μέρος του εγκεφάλου «κοιμάται», αλλά ένα μικρό τμήμα του, που ελέγχει την κίνηση, τη φωνή και την έκφραση παραμένει πραγματικά «ξύπνιο». Ακόμα κι αν τα παιδιά φωνάζουν και κλαίνε, στην πραγματικότητα κοιμούνται και δεν συνειδητοποιούν τι κάνουν.

 

ΔΕΝ ΠΡΟΚΑΛΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΥΣ ΤΡΟΜΟΥΣ, ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΝΑΣΤΑΤΩΝΕΣΤΕ ΕΣΕΙΣ ΠΑΡΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ

 

Οι Νυχτερινοί Τρόμοι μπορεί να είναι τρομακτικοί για τους γονείς αλλά μην ανησυχείτε: θεωρούνται  «καλοήθεις», που σημαίνει ότι δεν έχουν επιβλαβείς επιπτώσεις στο παιδί που τους βιώνει. Δεν αποτελούν συμπτώματα ενός ψυχολογικού προβλήματος ή αποτέλεσμα μιας τραυματικής εμπειρίας και σίγουρα δεν τους προκαλούν οι γονείς. Προβλήματα στον ύπνο όπως η υπνοβασία και οι εφιάλτες, είναι συχνά και επηρεάζουν το 20% -30% των μικρών παιδιών.

 

Συμπτώματα

 

ΟΙ ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΙ ΤΡΟΜΟΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΩΡΕΣ ΤΟΥ ΥΠΝΟΥ

 

Στη διάρκεια του επεισοδίου το παιδί μπορεί:

  • Να φωνάζει ή να ουρλιάζει καθισμένο στο κρεβάτι,
  • Να στριφογυρίζει στο κρεβάτι, συχνά ανεξέλεγκτα ή βίαια,
  • Να σηκωθεί από το κρεβάτι σαν να υπνοβατεί,
  • Να είναι ταραγμένο, με ταχυπαλμία,
  • Να είναι δύσκολο να ξυπνήσει

Και συνήθωςς είναι αδύνατο να διακρίνεις αν ξύπνησε. Σε σύγκριση με τους εφιάλτες οι νυχτερινοί τρόμοι προκαλούν περισσότερο άγχος και στέρηση ύπνου για τους γονείς.

 

 

Αιτιολογία

 

ΟΠΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΥΠΝΟΒΑΣΙΑ Η ΑΚΡΙΒΗΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΗ

 

Οι Τρόμοι απαντώνται συχνά στις οικογένειες, είναι δηλαδή συχνό φαινόμενο να παρουσίαζαν και οι ίδιοι οι γονείς νυχτερινούς τρόμους σαν παιδιά, κατά συνέπεια φαίνεται να παίζει ρόλο και η κληρονομικότητα. Άλλοι παράγοντες πιθανά συμβάλουν είναι:

  • στέρηση ύπνου
  • γεμάτη κύστη
  • πυρετός
  • θόρυβος ή φως
  • κάποια φάρμακα

 

Αντιμετώπιση

 

ΤΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ Η ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ

Μην προσπαθείτε να ξυπνήσετε το παιδί. Το καταλαβαίνουμε ότι είναι δύσκολο να μην παρέμβετε και να παραμείνετε ήρεμοι αλλά συνήθως η παρέμβασή σας κάνει το επεισόδιο ισχυρότερο και μεγαλύτερης διάρκειας. Βεβαιωθείτε ότι το παιδί δεν αντιμετωπίζει σωματικό κίνδυνο. Αφαιρέστε βαριά αντικείμενα από το κομοδίνα, σηκώστε τα παιχνίδια από το πάτωμα στα οποία θα μπορούσε να σκοντάψει και βεβαιωθείτε ότι βρίσκεται μακριά από τις σκάλες. Στη συνέχεια, μείνετε ήρεμοι και περιμένετε να «περάσει η καταιγίδα».

 

ΚΡΑΤΗΣΤΕ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΗΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΕ ΤΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ

Παρακολουθείστε πόσο διαρκεί το επεισόδιο και αν διαφέρει από νύχτα σε νύχτα, καθώς τα στοιχεία αυτά θα σας χρειαστούν αν απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό. Τα παιδιά συνήθως δεν θυμούνται τους νυχτερινούς τρόμους το επόμενο πρωί, γι ‘αυτό προσπαθήστε να μην δημιουργήσετε μεγάλο θέμα για το τι συνέβη. Αν τους κάνετε πολλές ερωτήσεις, τους προκαλείτε άγχος, αν τους περιγράφετε το επεισόδιο, μπορεί να φοβούνται να πάνε για ύπνο.

 

ΦΡΟΝΤΙΣΤΕ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΤΕ ΜΙΑ ΡΟΥΤΙΝΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΛΙΣΗ ΚΑΙ ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΕ ΤΗΝ ΥΠΕΡΚΟΠΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΙΣ ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΩΡΕΣ

 

ΕΛΕΓΞΤΕ ΑΝ ΟΙ ΩΡΕΣ ΤΟΥ ΥΠΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

 

Ποια είναι η πορεία των Νυχτερινών Τρόμων

 

Οι Νυχτερινοί Τρόμοι δεν προκαλούν καμία αναπτυξιακή ή άλλη βλάβη στο παιδί σας και κάποια στιγμή θα τους ξεπεράσει μόνο του. Εάν η συχνότητα σας προβληματίζει ή αν συνοδεύονται και με άλλα προβλήματα ή αν προκαλούν υπνηλία στο παιδί, μπορείτε να απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό.

 

Μπάρλου Έφη

Παιδοψυχίατρος

About Author