ΤΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ;

Η εποχή των καλοκαιριού είναι η ιδανική , ώστε να εκμεταλλευτούμε τον ελεύθερο χρόνο δημιουργικά. Φυσικά αυτό δεν αφορά μόνο τον προσωπικό ελεύθερο χρόνο, αλλά κυρίως αυτόν των παιδιών μας! Ας επιλέξουμε, λοιπόν, κάποια από τις παρακάτω προτάσεις και ας συνδυάσουμε την ψυχαγωγία με τη δημιουργική παρέμβαση, δηλαδή την παρέμβαση που δε γίνεται από τον θεραπευτή, αλλά στην οποία ενεργό ρόλο αναλαμβάνει το παιδί.

ΦΙΛΟΣΟΦΩΝΤΑΣ….

Σε αυτό το σημείο πρέπει να ξεχωρίσουμε το εξής: το διάβασμα του εξωσχολικού βιβλίου με στόχο να ενισχυθεί το παιδί μαθησιακά και συναισθηματικά δεν αποτελεί μη κατευθυντική μέθοδο στη διδασκαλία. Μια τέτοια μέθοδος αφενός αφορά τη γενική εκπαίδευση κι όχι την αποκατάσταση αφετέρου απέχει πολύ από τη δική μας φιλοσοφία. Για το Θέραπειν η μελέτη του λογοτεχνικού παιδικού βιβλίου αποτελεί ένα απαραίτητο εφόδιο, ώστε το παιδί να μπορεί να χτίζει εμπλουτισμένες νοερές παραστάσεις με χρώματα και πολλούς ανθρώπους!! Πέρα από αυτό, το εξωσχολικό βιβλίο μπορεί να βοηθήσει στην προώθηση της στοχοθεσίας, η οποία συχνά λόγω διακοπών παύεται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τέλος, η φιλαναγνωσία στις πρώτες τάξεις του δημοτικού εξασφαλίζει, ότι το παιδί θα έχει αυτοπεποίθηση για τις μαθησιακές του ικανότητες ακόμη και στις πιο απαιτητικές τάξεις, όπως η ε΄ δημοτικού ή η β΄ γυμνασίου.

1. •  Το δέντρο που περπάτησε  Η ιστορία ενός δέντρου που ζήλευε τους ανθρώπους που ταξίδευαν, τα πουλιά που μπορούσαν να πετούν ψηλά και να πηγαίνουν σ’ άλλους τόπους, τα ζώα που περπατούσαν και μετακινούνταν.
     Λαχταρούσε να περπατήσει να δει ανθρώπινες πόλεις και χωριά.Μια μέρα το συνάντησε ένας άνθρωπος και αφού άκουσε την επιθυμία του αποφάσισε να την ικανοποιήσει. Τι συνέβη όμως;

3. •  Ο τριμάτης   Στη μικρή γειτονιά γεννήθηκε ένα παιδί. «Να ζήσει, να ζήσει. . .», ευχές, γέλια τραγούδια! Απότομα όλοι σώπασαν. . . «Ξέρετε, το παιδί έχει τρία μάτια!» «Αδύνατον», ψιθύρισε ο μπακάλης. «Αυτό δε γίνεται», είπε ο μανάβης. «Εγώ το είδα με τα μάτια μου», έλεγε και ξανάλεγε η κυρά Αλεξάνδρα, η κουτσομπόλα της γειτονιάς. Στο δρόμο, στην ταβέρνα, στο κουρείο, όλοι τώρα μιλούσαν για το παιδί με τα τρία μάτια.

2. •  Η τροχιά του πολιτισμού  Στην αρχή της Νεολιθικής Εποχής (περίπου 10.000 χρόνια πριν), οι άνθρωποι πέτυχαν να καλλιεργήσουν τη γη. Για να φτάσουν όμως μέχρι εκεί και να βοηθήσουν τα φυτά από άγρια να γίνουν καλλιεργήσιμα, χρειάστηκαν πολλές χιλιάδες χρόνια, 40-50 χιλιάδες. Σ’ αυτό το διάστημα οι άντρες εξακολουθούσαν να έχουν για κύρια απασχόλησή τους το κυνήγι και το ψάρεμα. Οι γυναίκες με τη σειρά τους φρόντιζαν για το συμπλήρωμα του φαγητού, συλλέγοντας φρούτα, ξερούς καρπούς, σπόρους. Στο τέλος της Νεολιθικής Εποχής η γεωργία έχει αρκετά συστηματοποιηθεί αν και έμεινε δεμένη με την κτηνοτροφία, που κι αυτή είχε αναπτυχθεί, και το κυνήγι. Kι ήταν οι άντρες που καλλιεργούσαν τη γη κι οι γυναίκες βοηθούσαν. Για γεωργικά τους εργαλεία χρησιμοποιούσαν όχι πια το μυτερό μπαστούνι, αλλά μαζί με την αξίνα και το σκαλιστήρι, το λειασμένο σκεπάρνι, καμωμένο από ηφαιστειογενές πέτρωμα ή πυριτόλιθο, το ίσιο δρεπάνι, τους πέτρινους τριφτήρες, τους χειρόμυλους για το άλεσμα των σπόρων. Το αλέτρι χρησιμοποιήθηκε αργότερα σαν εξημέρωσαν τα βόδια. Οι πρωτοπόροι εκείνοι της Νεολιθικής Εποχής, οργάνωναν σιγά σιγά τη ζωή τους, στα γεωργικά χωριά και ανάπτυσσαν την υφαντική, την πλεκτική, την κεραμική. H γεωργία θεωρείται σαν η μεγαλύτερη ειρηνική επανάσταση που έγινε ποτέ στον πλανήτη μας κι είναι στενά δεμένη μαζί της η εξέλιξη της ανθρωπότητας. Mε αυτή άρχισε μια ειρηνική ζωή που βοήθησε ν’ αναπτυχθούν ιστορικοί πολιτισμοί.

1. •   Ψηλά το κεφάλι δούλε!  Ιστορία αληθινή, πραγματική, ιστορικά εξακριβωμένη, αλλά, εν πολλοίς, μάλλον άγνωστη και μυθιστορηματικά αναξιοποίητη. Ξέρουμε κάτι για τις επαναστάσεις των δούλων στην αρχαιότητα, για τον Σπάρτακο, λ.χ., αλλά για τον Αριστόνικο, που δημιούργησε και κράτησε για τρία χρόνια ένα αληθινό κράτος δούλων, τι ξέρουμε; Στο βιβλίο τούτο ο συγγραφέας, στηριγμένος σε αδιάψευστες ιστορικές πήγες, δίνει, με συναρπαστικές περιγραφές, και ανασταίνει μια μάλλον άγνωστη -ή αποσιωπημένη- συγκλονιστική εποποιία του ανθρώπου, στον αγώνα του για ελευθερία.

1. •   Η τελευταία μαύρη γάτα  Μόνο αν κάποιος μας απειλούσε με ένα πιστόλι στον κρόταφο δεν θα συμπεριλαμβάναμε ένα (τουλάχιστον) έργο του παραμυθά των παραμυθάδων, Ευγένιου Τριβιζά. Το βιβλίο του «Η τελευταία μαύρη γάτα», έχει όλα τα χαρακτηριστικά κάθε έργου του: είναι πλήρες φαντασίας, χιούμορ, περιπετειών και συγκίνησης. Πρόκειται για την ιστορία μιας μαύρης γάτας, που είναι ο μοναδικός επιζήσας της μανίας των δεισιδαιμόνων κατοίκων ενός μακρινού νησιού να εξολοθρεύσουν κάθε μαύρη γάτα που κυκλοφορεί στον τόπο τους. Το πρώτο μυθιστόρημα του Τριβιζά, καταγγέλλει τον ρατσισμό και την προκατάληψη. (11 ετών)

1. •   Το καπλάνι της βιτρίνας  Η βραβευμένη από την Ακαδημία Αθηνών Άλκη Ζέη είναι ίσως η πιο αγαπημένη Ελληνίδα συγγραφέας παιδικής και εφηβικής λογοτεχνίας. Η ιστορία που διηγείται στο «Καπλάνι της βιτρίνας» εξελίσσεται σε ένα νησί του Αιγαίου τη μακρινή δεκαετία του ’30 με πρωταγωνίστριες δύο μικρές αδερφές, τη Μέλια και τη Μυρτώ. Μια καλοκαιρινή μέρα ένα συμβάν θα συνταράξει τα κορίτσια και την παρέα τους και η ιστορία, γραμμένη με γλαφυρότητα, χιούμορ και πολλή ευαισθησία εγγυάται ότι θα κρατήσει ζωντανό το ενδιαφέρον των νεαρών αναγνωστών. (12 ετών)

1. •   Αδέλφια ενωμένα ποτέ νικημένα !  Το Αδέλφια ενωμένα ποτέ νικημένα, είναι ένα μυθιστόρημα γραμμένο με πολύ χιούμορ και φαντασία, που μέσα από περιπέτειες γεμάτες αγωνία και δράση στοχεύει να κάνει τα παιδιά να αγαπήσουν τα βιβλία και να κατανοήσουν την αξία τους. Παράλληλα όμως, υπενθυμίζει στα παιδιά αυτό που, αν και βαθιά μέσα τους το ξέρουν καλά, τείνουν καμιά να το ξεχνούν: το πόσο δυνατή είναι η αδελφική σχέση και το πόσο πολύ έχουν ανάγκη το ένα το άλλο.Ηλικίες: Οι εκδότες του βιβλίου το προτείνουν για παιδιά από 9 ετών και πάνω. Σίγουρα ωστόσο, μπορεί να διαβαστεί και από παιδιά από 6 ετών.

1. •   Η ΜΙΜΗ Η ΝΕΥΡΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ  Η Μιμή η Νευρική είναι ένα κορίτσι με προσωπικότητα! Ένα κορίτσι με φιλοδοξίες, όνειρα… και νεύρα.
     Αγωνίζεται για να σώσει τα παρθένα δάση. Ονειρεύεται να γίνει γιατρός, για να βοηθάει τα άρρωστα παιδάκια. Αποφασιστική, τολμηρή, ανυποχώρητη, η Μιμή δεν έχει συναντήσει ως τώρα εμπόδιο αξεπέραστο. Όλα τα ξεπερνάει με την επιμονή, την εξυπνάδα και το χιούμορ της.
     Ζηλιάρικα νεύρα, ήρεμα νεύρα, ακόμα και σχολικά νεύρα, η Μιμή τα έχει όλα! Αλλά, όταν ο καινούριος δάσκαλος της ζητάει να φτιάξει ένα ΕΓΩ κολάζ, η Μιμή διασκεδάζει τόσο πολύ, που ξεχνάει να νευριάσει!

1. •   “Διαδραστικά Παραμύθια: με θεραπευτικές δραστηριότητες”  της Νένας Γεωργιάδου, εκδόσεις Οξυγόνο.  Το βιβλίο περιέχει 10 ιστορίες, οι οποίες είναι δοσμένες με 2 τρόπους: γραπτά για ανάγνωση και εικονογραφημένα. Οι ιστορίες αυτές καλύπτουν μια σημαντική θεματολογία, όπως:
     • κοροϊδία στο σχολείο
     • διαφορετικότητα
     • δυσκολίες στο διάβασμα
     • σχολική άρνηση
     • βουλίμια
     • αντιμετώπιση ενοχλητικού θορύβου
     • φόβος
     • οικογένεια
     • συναισθήματα

     Σύμφωνα με τις οδηγίες της συγγραφέως οι ιστορίες μπορούν να διαβαστούν “θεατρικά, με πάθος” από τη δασκάλα, την εκπαιδεύτρια, τη μαμά, το μπαμπά, αλλά και από το ίδιο το παιδί, το οποίο θα έρθει πιο κοντά στην ανάγνωση βιβλίων ψυχολογίας και αυτοβοήθειας.

     Το ξεχωριστό κομμάτι αυτού του βιβλίου είναι το διαδραστικό του μέρος. Με άλλα λόγια, στο τέλος κάθε ιστορίες (και στις 2 εκδοχές) υπάρχουν υπέροχες δραστηριότητες εμπέδωσης και επεξεργασίας, τις οποίες μπορεί να ασχοληθεί ο μαθητής. “Ζητάμε από το μικρό αναγνώστη ή ακροατή να συμμετάσχει στην ιστορία με τις δικές του ιδέες, γράφοντας ή λέγοντας τι θα έκανε αυτός ή αυτή στη θέση του ήρωα της ιστορίας. Επειδή η εικόνα είναι το ισχυρότερο μέσο ζητάμε από το παιδί να ζωγραφίσει τους ήρωες σε κίνηση, να τους ονοματίσει ή ακόμα να δώσει ένα δικό του τέλος” σημειώνει η Γεωργιάδου.